آآآ میکشم زیرِ صدام ، آتیشِ نفسِ داغِ ریَمو

صدام میگیره گُر ، بیدار میکنه خوابِ ریَمو

تموم خیابونا ، زیر پاها ، زیر صدان

زیرِ نگاهِ گیرایِ چشا ، میگیره گُر میگه نگار

زندگی ، مِنهای همه یِ آینه هایِ بی چشمِ سرخ

میفهمی ، یه سرطان ضدِ سُرب

یعنی تهِ پاییزتو جوری جــــرّ میدم عشق کنی

سرتو بگیر بالا ، باید باز منو آرایش کنی

رقصِ من ، رو صورتِ قانونایِ چرتِ توو دفترت

یادت بمونه من کیّم ، بیرون میزنم از سرت

من خطِّ هفتمم از هفت خط ترین هفت خطت

آ زاد میکنمت از جایی که زمان بستِت

من توو خوشی زنده ــَم

روی تَنَم گُناست

♫♫♫♫♫♫♫♫♫

نمیدونم سَرّم کجاست

من توو خوشی زنده ــَم

تو از چیزی که نوشتی نمیدونی

ولی مینویسی جوری که میتونی

گفتی نگار ، این تویی باد

از سوزِ روو تنم چی میدونی

کشیدی کشیدن دادی یادم

حالا خودم میکِشم تو نمیتونی

کشیدی چِشو من مُژمو روش

لبو کشیدی من رُژَمو روش

فردا رو میکِشم خودمو توش

تو نقاش نمیمونی ، من یه جنگل از درخت

ارّه ها رو توم نمیرونی

حالا قلمتو بَر دار ، تو بنویس یا من کدوم

بگو مینویسم برو ، یا که من مینویسم تو رو

من *** جنگم ، رنگ خنده هامو نمیدونی

من استادِ رقصم ، میخوای چینِ دامنمو بپوشونی

وقتی میچرخم ، زمین میزنه تَگَری ماه

میزنه از الکل من ، مست میشه میشِ سیاه

از این به بعد ایستادنَم ، تو منو نمیشونی

پیچوندم یه دنیا رو تو ، نمیتونی منو بپیچونی

وسط گورِستون میکوبم پا ، جایِ پاشنه ها

میمونه رو قبرا ، میرقصم با مُرده ها

من توو خوشی زنده ــَم

روی تَنَم گُناست

نمیدونم سرّم کجاست

من توو خوشی زنده ــَم

SORENA

+ مگ ِ میشه ته بکِشی و سورنا نکِشی ؟ ...

انس میگیرم با تمام ِ حسرتام که جزیی از خودم میشن .

کلی نبود که استفرغ کردمشون و حالا از زور ِ گرسنگی، عطش، می بلعمشون ...!

چند روز ِ دیگه به دنیا میام، بعد ِ نورده سال ... اون ُ چه کنم؟